Met onze 3 competitiegroepen zijn we met Hemelvaart naar ’t zeetje getrokken voor de Speedomeeting in Oostende. De insteek was dat we er in goede omstandigheden hard konden zwemmen maar bijkomend samen met de ouders ook wat konden genieten van de zon, het strand en zodus een streepje vakantiegevoel meepikken.
Om het leeswerk beperkt te houden hieronder een zeer kleine bloemlezing van enkele opvallende zwemprestaties. Weet dat we sommigen oneer aandoen door hun exploten niet te vermelden maar we streven dus geen volledigheid na.
Bij de minitjes van de SP1, zoals Erik het zo mooi durft te zeggen, werden er nog wat limieten gesprokkeld door Robin en Agustin en deed het ons deugd om te zien dat Otis weer op terugweg is na een moeilijkere periode met een schouderkwetsuur.
Bij de SP2 hebben we met Bavo een nieuw schoolslag talent ontdekt en hebben we in Hielke een vlinderslag zwemmer zien ontluiken. Onze all rounder Fran plaatste zich knap voor de 100 rug finale en verder toonde Thomas nog eens dat het een wedstrijdbeest is die in de finales nog dat tikkeltje extra kan geven. Al is tikje misschien nog een understatement aangezien we over meer dan 1,5 seconde spreken op de rug. In de vlinderslag finale lukte dat ook aardig, (tot aan de 75 meter ?).
Van onze oudste vaandelzwaaiers van de SP3 toonde Elizabeth, net zoals op de BK, dat ze weer helemaal terug is. Een hoop PR’s leidden tot 5 finaleplaatsen bij de senioren, in een toch sterk bezet deelnemersveld. Misschien dat we de 5e plaats met een snelle 27.45 op de VS er maar moeten uitlichten. Ook opvallend was dat Noa haar serie verderzet en voor de 3e keer op rij een 100ste van haar 50 VL tijd afknabbelt. We zouden bijna vermoeden dat ze zoals een poolstokspringer ergens een deal heeft en per PR een beloning kan binnenhalen.
Ook mooi om te zien was dat we op vrijdagmiddag de bevestiging kregen dat de mooie ZiK toekomst verzekerd lijkt. Eline had de volgende generatie toppertjes meegepakt waar Elise en Flore hun echte debuut mochten maken als competitiezwemmers.
Bovenal was het echter dus vooral heel leuk naast het zwemmen. We laten daarbij enkele sfeerbeelden spreken maar we hebben tussendoor prima kunnen genieten van de zon, het strand en een aperitiefje (of twee ?) gevolgd door een gezellige Italiaanse hap (of twee, niet waar Ina? ?)
Nog het vermelden waard is dat we ook nog danig onder de indruk raakten van het indrukwekkend teamwork van het boekhouders duo Hans en Su. Het uitspitten van de rekening leek een complexe klus te worden waar iedereen zijn handen het liefste van af wou houden. In een oogwenk werd er echter zowaar een reserve kassa met cash wisselgeld tevoorschijn getoverd en alles op een gestroomlijnde manier geregeld. Van zoveel organisatorisch talent kon de brave uitbater nog wel iets leren. We geven de familie Eshuis alvast een welverdiende score van 4.6.